Punktem wyjścia do projektu był słynący cudami gotycki obraz Matki Bożej z Różą, zwanej także obrazem Matki Bożej Pięknej Miłości, który znajduje się w ołtarzu głównym kościoła katedralnego w Bydgoszczy. Według opinii historyka sztuki prof. Tadeusza Dobrowolskiego obraz zaliczany jest do najpiękniejszych wizerunków maryjnych na ziemiach polskich. Nie wiadomo, kto był autorem dzieła. Przypuszcza się, że obraz powstał najprawdopodobniej w warsztacie poznańskim malarza Stanisława Skórki pochodzącego z Krakowa, stąd posiada wiele cech malarstwa małopolskiego. Obraz aż do początku XX wieku pokryty był ozdobami. Spoza metalowych okładzin widoczne były jedynie twarze Matki i Syna oraz ręce Madonny, zasłonięte w XIX w. oleodrukowymi nalepkami. W 1922 roku proboszcz fary ks. Tadeusz Skarbek-Malczewski odkrył pod wielowiekowymi nawarstwieniami obraz Maryi, który określił: „nadzwyczajnej piękności”.